บทที่ 41 มารดาลำเอียงเกินไปแล้ว

“ถูกต้อง...” ห่าวปู้อี้ตอบ แล้วถอนหายใจแรงๆ ยามนี้เขาไม่เงินเหลือแล้ว เนื่องจากทำสิ่งผิดพลาดไป และยารักษาน้องสาวที่ต้องการก็หาไม่ได้ การกลับเรือนมือเปล่าทำให้ผิดหวังในตัวเอง

“ลูกอี้ เรียกข้าว่า ‘ท่านแม่’ ให้ชื่นใจสักหน่อยสิ แล้วข้าจะช่วยน้องรองของเจ้าหายดี”

“ท่านแม่!”

แทนที่เสียงดังกล่าวจะเป็นของ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ